GOLVEN VAN ALUMINIUM
In de voortuin bij een landelijk gelegen huis zocht tuinarchitect Roeland Vranckx een oplossing voor de overgang van huis naar landschap. Hij koos voor een glooiend oppervlak van buxus met daarin golvende lijnen van aluminium.
Het huis ligt in het buitengebied van het Belgische Geel. De voortuin grenst aan landbouwgrond maar ertussen ligt nog een smalle kronkelende verharde landweg. Voor vader en zoon Vranckx was het noodzaak tuin en landschap op een harmonische manier met elkaar te verbinden. Ze kozen als basis voor lage glooiingen en bekleedde die met dicht tegen elkaar geplante Buxus. “Door eerste die glooiingen te maken, lijkt het alsof er grote exemplaren Buxus staan. Maar we hebben alleen maar plantgoed gebruikt.”
Het vormgeven van die glooiingen gebeurde niet aan de tekentafel. Vranckx was van mening dat hij dat ter plaatse op zijn gemak moest bekijken. Door tijdens de werkzaamheden steeds vanaf de straat en vanuit het huis te kijken, ontstond deze harmonieuze inkadering van het huis. “Alles wat ik bedenk wil ik zelf kneden en plaatsen. Daarom ook zat ik zelf op de kraan. Ik gebruikte die kraan als tekenpotlood.”
Grote buxusbollen tussen het plantgoed zorgden meteen voor het gewenste volume. Vranckx vindt Buxus een dankbare plant waarmee naar zijn idee te weinig creatieve ideeën worden uitgewerkt. De vele aandacht in bladen voor buxus in bolvorm en de buxuswolken maakten het tot een trend maar verder dan bollen komt de gemiddelde tuinier volgens hem niet. “Aan de ene kant is buxus misschien dus wel afgezaagd maar door het hier op deze manier te gebruiken, creëerde ik naar mij idee toch een mooi monotoon en sober effect.” Zijn bedoeling is om de buxusglooiing later nog op zijn eigen wijze te gaan vormen. “Ik denk daarbij aan bijvoorbeeld kratervormen maar voor nu staat dat eigenlijk nog helemaal open. Ook die vormgeving ontstaat straks ter plaatste.”
SPANNING
De overdaad aan Buxus vroeg volgens Vranckx wel om enkele tegenhangers. “Elke tuin vraagt om spanning. Hier besloot ik dat te bewerkstelligen door hier en daar te kiezen voor een contrasterend beplanting en daarnaast slingerende platen van aluminium te implementeren.”
De contrasterende beplanting bestaat uit banden van witte Vinca die de hellingen doorkruizen en de tuin verlengen. Daarnaast staan er incidenteel witte herfstanemonen, een Caryopteris, overvloedig witbloeiende Nandina-groep (enorm dankbare plant, te weinig gebruikt) hier en daar een witte Agapanthus en langs de paden Nepeta. Bewust viel de keuze op de volgens Vranckx neutrale kleuren blauw en wit. Tot slot zijn delen van de tuin omsloten door grote groepen Pennisetum. “De groene kleur harmonieert mooi met Buxus maar de habitus en het wintersilhouet zijn weer juist een contrast.”
De aluminiumplaten kwam de tuinarchitect tegen bij een ijzerhandelaar. “Volgens mij worden ze gebruikt als dakafwerking.” Het vrij broze materiaal vraagt een voorzichtige behandeling omdat het makkelijk beschadigd. Ook de scherpe hoeken zijn een aandachtspunt. “We hadden al het idee om iets met platen te doen. Cortenstaal leek ons hier te lastig vanwege het buigen. Dat hadden we dan moeten laten maken en dat werd te duur. Hout had ook gekund maar juist het industriële van het aluminium spreekt mij hier erg aan. De frisse kleur wekt een voltage op.”
De rechthoekige platen van 1 tot 2 millimeter dik en 1 meter hoog bleken te plooien als een blad papier. Met een spade werden de gleuven in de grond gedrukt. Stutten was niet nodig. “De wortels van de Buxus zetten het geheel uiteindelijk helemaal vast.” De vormgeving kwam tot stand net als de hellingen. Vanaf de straat en vanuit het huis werd bepaald hoe ze kwamen te staan.
SPECIAAL
Over het uiteindelijke resultaat zijn Vranckx en zijn klanten zeker tevreden. De kracht zit in de combinatie van de glooiende hellingen en de meanderende aluminiumplaten. “Rij je aan de tuin voorbij dan staat deze als het ware in beweging.”
Vanuit de straat bekeken past de tuin met de industriële platen perfect bij het huis met zijn strakke vormgeving, grijze kozijnen en de bij de voordeur geplaatste pergola met roestvrijstalen liggers. Vanuit het huis gezien gaat de groene glooiing van Buxus harmonieus over in het omringende landschap. Stukken beukenhaag zijn blijven staan en gedeeltes zijn toegevoegd omdat ook deze terugkomen in dit buitengebied.
Volgens Vranckx is niet iedereen even gecharmeerd van de aluminium platen maar hij denkt dat het ook een kwestie van gewenning is. “Volgens sommigen schreeuwt het. Van mensen die hier voor het eerste voorbij fietsen hoor je soms de reactie dat ze het ‘speciaal’ vinden. Dat klinkt wat mij betreft dubbelzinnig in de oren!”
Naam en woonplaats:
Roeland Vranckx en André Vranckx uit Geel (B)
Bedrijfsnaam:
Tuin- en Landschapsarchitecten Vranckx
Aantal medewerkers:
Vader André en zoon Roeland werken beide als tuin- en landschapsarchitect. Meerdere fulltime medewerkers zorgen voor de uitvoerende werkzaamheden waar ze overigens zelf intensief aan deelnemen. 50% van de opdrachten worden ook in onderaanneming uitgegeven.
Inspiratiebron:
“Alle contouren, zowel artificieel als natuurlijk. Van een vork tot een wolkenlandschap en van een meubel tot een eilandengroep. Bij het aanschouwen van iets moois voel je soms een enorme vreugde en kracht over je heenkomen. Een architect moet in staat zijn dat te gevoel te vertalen.”
Mooiste project:
“Elk project is uniek en bevat dingen die je elders niet kunt evenaren.”
Favoriete beplanting:
“Om te zien de beplantingen in een climax-loofbos. Geen enkele architect is in staat om zo ’n evenwichtige situatie te imiteren, hoewel we daar vaak naar streven.
In de tuin vooral planten die ook in de winter prikkelen. Wintergroene planten, planten met fraaie zaaddozen of verdorde bloemen, siergrassen, bomen met een fraaie takkenstructuur, winterbloeiers,… De beleving der seizoenen moet je van planten kunnen aflezen.”
Foto:
Roeland Vranckx ziet deze tuin als een beeldhouwwerk van grond, buxus en de toegevoegde aluminiumplaten. Bij de Buxus is het vormen wat hem betreft nog niet helemaal klaar hoewel de klant nu eigenlijk al tevreden is. “Of dat beeldhouwen nog verder doorgaat, beslissen we wanneer de Buxus weer gaat groeien.”
Foto:
Met het plaatsen van de aluminium platen wilde Roeland Vranckx een statement zetten. Niet alles hoeft volgens hem functioneel te zijn. “Bepaalde toevoegingen kunnen ook esthetische kracht zetten.”
