BESTRATING IN DE HOOFDROL
Eenheid in verscheidenheid
Deze tuin in het Vlaamse Geel valt op door de strakke belijning en de fraaie verharding. Voorheen bestond zowel de voor- als achtertuin vooral uit gazon en oogde daardoor erg saai.
Roeland Vranckx van Tuin- en Landschapsarchitectuur Vranckx toverde de tuin echter om tot een zeer aantrekkelijk geheel.
De bewoners, een echtpaar van middelbare leeftijd dat graag tuiniert, hebben een voorliefde voor strakke tuinen met snoeivormen. Ze wilden door middel van groen meer privacy in de tuin krijgen. De nog thuiswonende zoon is erg gecharmeerd van water in de tuin, vooral als door ook vissen in zwemmen.
Ook wilde de bewoners een carport naast de woning én een mooie plek voor het beeld dat de man des huizes op hun 30-jarige huwelijksdag van zijn vrouw cadeau kreeg.
Roeland Vranckx: ‘Om van deze tuin een aantrekkelijk geheel te maken heb ik verrassingen gecreëerd door met haagblokken groene voor- en achtergronden te maken. Het geheel is zo niet in één keer te overzien waardoor de tuin groter lijkt en de bezoeker wordt gestimuleerd om door de tuin te wandelen’.
De beuken- en taxushagen geven hoogte en structuur aan de tuin. ‘Door de structuurwerking van de hagen blijft de tuin ook in de winter overeind’.
GEVARIEERDE BESTRATING
Een relatief grote oppervlakte van de tuin is verhard. Aan de rechterkant van de woning, waar aanvankelijk een eenvoudig tuinpad naar achter liep, werd een tweede, geheel bestrate oprit met carport gemaakt. Verder zorgen de oorspronkelijke oprit, het terras en de vernuftige padenstructuur in zowel de voor- als achtertuin voor veel bestrating.
Omdat overdaad schaadt, worden door de tuinarchitecten van Vranckx in één tuin meestal niet meer dan drie soorten verharding toegepast.
In deze tuin zijn zwarte betontegels gebruikt, naast getrommelde kleiklinkertjes en arduinen tegels. De relatief goedkope betontegels zijn gebruikt voor de beide opritten waar ze onderbroken worden door klinkerstroken.
Bijzonder is dat de oprit van de buren in het ontwerp mocht worden meegenomen. De aan elkaar grenzende opritten vormen door de gevarieerde bestrating nu één geheel waardoor de beiden voortuinen ruimer ogen.
De vroegere tuin had geen duidelijk pad naar de voordeur. In de huidige tuin is dit wel het geval. Het pad en de korte zichtas richting voordeur geven de voortuin niet alleen de nodige allure, maar vormen nu ook een uitnodigende entree. Het lijnenspel van de bestrating van de oprit loopt geraffineerd over in het pad naar de voordeur wat een ruimtelijk effect geeft. Het bestaande hoogteverschil tussen de woning en de straat werd opgevangen door een trede van arduinen trottoirbanden. Deze loopt, evenwijdig aan de voorgevel, door de hele voortuin en sluit mooi aan bij de overige bestratingsmaterialen. De losse beplanting en de hagen geven de voortuin een groene uitstraling en de gewenst privacy.
OPVALLENDE VIJVER
In de achtertuin speelt water een grote rol. Opvallend is de vijver met zijn bijzondere, verspringende vorm en strakke arduinen rand. De vijver wordt opgesierd door een waterspuwende kikker en een grote borrelsteen, door de bewoners later zelf geplaatst. Een beeld van een reiger dient om echte reigers –die afkomen op de vissen- af te schrikken, maar geeft helaas niet het gewenste effect.
Op een hoge sokkel staat het beeld van een zittende, naakte jongedame. Deze is zodanig geplaatst dat het vanuit alle tuinhoeken en vanuit de woonkamer dé blikvanger vormt. Zowel dit beeld als de vijver nodigen uit tot een wandeling door de tuin. De tuin is hier met zijn spannende padenstructuur dan ook helemaal op ingericht.
Roeland Vranckx creëerde harmonie tussen interieur en exterieur door de ontwerplijnen mee te laten lopen met de ramen en deuren van de woning. Verder is er geen sprake van verschillende afgebakende tuindelen. Door het afgewogen materiaal- en plantengebruik worden alle tuindelen met elkaar gelinkt. De leuze is hier: eenheid in verscheidenheid.
KLEUR & GEUR
De groene leidraad door de tuin wordt gevormd door buxus-, beuken- en taxushagen die variëren in hoogte. Roeland Vranckx: ‘Tussen de haagmassieven staat minder strakke vegetatie, die de zintuigen prikkelt met kleur en geur: Caryopteris, Viburnum, Hypericum, Hydrangea, Vinca, Lavandula,…’ Bomen, geënt op onderstam, zorgen volgens de tuinarchitect voor de verticale gelaagdheid. Acer campestre ‘Nanum’ en de bolesdoor Acer platanoides ‘Globosum’ accentueren de zichtassen in de hoogte en kaderen het tuintje mooi in. Een Japanse esdoorn in de achtertuin en een Prunus subhirtella ‘Autumnalis Rosea’ in de voortuin zorgen in elk seizoen voor een mooi kleuraccent.
