ACCENT OP STEEN!

Natuursteen en betonproduct zijn ideaal gezelschap van elkaar, zo vindt Roeland Vranckx. Hij bewijst het in deze steense tuin. Groen heeft in deze tuin (voorlopig) alleen een ondersteunende functie. 

Al zit de voortuin de woning als gegoten, Roeland Vranckx, had niet de kans zijn tuinontwerp samen met de plannen van de woning te laten groeien. “Het was geen makkelijke opdracht” herinnert hij zich. “De eerste tekening ging heel wat verder dan wat vandaag is gerealiseerd. Het pad richting voordeur was eerst aan twee zijden geflankeerd door een waterpartij, in een tweede optie werd het gras, zelfs kunstgras om geen extra onderhoud te creëren. Het werd tenslotte een combinatie van natuursteen, betonproducten en grind”.

VERHARDING MET VISIE 

De krachtlijnen van het ontwerp bleven gelukkig overeind. Strips in betontegels die het langgerekte karakter van de woning benadrukken en de tuinruimte groter doen lijken. “Ze scheppen bovendien een bepaalde beweging, een dynamiek in de tuin”. Het achteruitgetrokken portaal wordt uit zijn beslotenheid getrokken door het brede arduinen pad dat in de straatberm duikt. Het moet daarbij de trappenpartij dwarsen. Die bestrijkt bijna de volledige perceelsbreedte, inrit niet meegerekend. Doel: de woning niet boven op de top van een berg laten staan, maar door de ophoging, te integreren in de tuin. Van straat uit speelt bovendien een mooi esthetisch effect: de trappen hernemen het lijnenspel dat de voorgevel een bijzondere charme geeft.

De keermuren hebben een verborgen eigenschap: een goedkope opbouw. Roeland gebruikte L-blokken en bekleedde die met Belgische hardsteen tegels. Daarmee gaan ze ineens voor een mooie eenheid met het pad naar de voordeur. 

GROEN VERZACHT HARD

In het linker gedeelte staan buxushaagjes in strakke orde. Ze zullen groeien tot schermen die inkijk op de gelijkgrondse bureauruimte verhinderen, en tegelijk een intiem zithoekje creëren met bloeiende planten, gezellig om naar buiten te kijken en uitnodiging om tussen het harde werk even naar buiten te gaan. “Ik ben er enorme voorstander van om voortuinen openheid te geven in plaats van ze af te sluiten van het straatleven” motiveert Roeland.

Buitenbeentje in ontwerp en uitvoering is ook de oprit. Die ligt in drie hellingen: “Van aan de woning gaat het drie meter traag naar beneden, dan een gedeelte sterker dalend, om de laatste meters terug rustig uit te lopen. Daardoor ontstaat een veel rustiger opritgeheel dan uitgevoerd als één hellingsvlak”.

In de strakke voortuin, toch flink wat speelse bomen. Twaalf exemplaren Quercus robur 'Fastigiata Koster' lijken willekeurig ingeplant. Ze moeten om de maximaal vijf jaar gesnoeid. Zelfs met een smal volume zullen de hun toebedeelde opdrachten perfect invullen: tegengewicht bieden aan de harde materialen, oorzaak zijn van schaduwspel en zichtscherm om omringende huizen en daken te maskeren.

BEGIN VAN VERDERE TUINAANLEG

Naast de woning een mogelijkheid om tot aan de achterliggende garage of tot in de achtertuin te rijden. “Ik merk dat vele vooral jonge gezinnen alle toegevingen doen aan vooral hun aanhangwagen. Het maakt ontwerpen er zeker niet makkelijker op”. Roeland ging voor een compromis. De afmetingen van de breedste strip is gelijk aan die van een normaal tuinpad en dus comfortabel om zelfs met fiets of met kinderkoets naar de achtertuin te gaan.

In die achtertuin voorlopig slechts twee terrassen. Het terras aansluitend aan de woning is uitgevoerd in gladde betontegels en kreeg een wat zwevend effect, ’s nachts versterkt door een ingebouwde LED-lijn. Het verzacht de harde omtreklijnen. Het tweede terras dat er middels een bescheiden trapje aan vastzit, kreeg een betonklinkerverharding. Het is zodanig gesitueerd dat het zo lang als mogelijk uit de schaduw van de woning blijft en daardoor meer intens gebruikt. Leibeuken in L-vorm schermen de terraszone af van de achterliggende garage en geven de nodige rugdekking. Wat nu nog volop gazon is voor kinderspel, wordt later ruimte voor een tuinvijver en verdere tuininvulling.